Τα 6-7 χρόνια που είναι ανάμεσα στην παιδική ηλικία και στην ενηλικίωση λέγετε εφηβεία. Σ' αυτή την αναπτυξιακή φάση, που εκτός από αλλαγές που γίνονται στο σώμα , ο έφηβος βιώνει επίσης έντονες ψυχολογικές συγκρούσεις όπως αισθήματα ανασφάλειας, φόβου, αμφισβήτησης και επιθετικότητας που προκαλούνται από την τάση του για την ανεξαρτησία του.
Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά στοιχεία της εφηβείας είναι η επαναστατικότητα του εφήβου ως προς τους γονείς το σχολείο και την κοινωνία.
Είναι γνωστό ότι σ' αυτή την φάση ο έφηβος αμφισβητεί τα όρια που του θέτουν οι γονείς (π.χ η ώρα επιστροφής μετά τη βραδινή έξοδο, η επιλογή των φίλων, το κάπνισμα, η ένταση της μουσικής, οι ώρες που ξοδεύονται για διάβασμα, κ.ά) Όσο δημοκρατικοί και μοντέρνοι και αν είναι οι γονείς, ο νέος θα αντιδράσει.
Ανάλογη είναι η αμφισβήτηση που εκδηλώνει ο έφηβος και στο σχολείο, (π.χ αδικαιολόγητες απουσίες στο μάθημα, επιδεικτική αδιαφορία στην ώρα της παράδοσης κά).
Οι γονείς πολλές φορές είναι σε αδιέξοδο και δεν ξέρουν να αντιμετωπίζουν τον έφηβο στη οικογένεια. Υπάρχουν όμως κάποιες συμβουλές που μπορούν να φάνουν χρήσιμο όπως,
• Οι γονείς να έχουν μια ουσιαστική επικοινωνία με το έφηβο παιδί τους έχοντας ως προϋποθέσεις το σεβασμό και την ειλικρίνεια.
• Να θέτουν όρια και να τα τηρούν, οι γονείς πρέπει να είναι σταθεροί στις πράξεις και τα λόγια τους απέναντι του έφηβου.
• Να μην τα συγκρίνουν με άλλους (π.χ αδερφό, συμμαθητή).
Και αν τα πράγματα ξεφεύγουν από τον έλεγχο να μην διστάζουν να ζητάνε βοήθεια από ένα ειδικό
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου